Vol verwachting

December is een maand van verwachting. Kinderen kijken uit naar Sinterklaasavond, de pakjes in de schoen. ‘Vol verwachting klopt ons hart….’zingt het Sinterklaaslied. Verwachting, het uitzien naar de kerstdagen met vrienden of familie. 

Maar we kunnen door die Decemberdrukte afgeleid worden van het wezenlijke wat we verwachten mogen. 

Advent betekent ‘komst’. De komst van het komende kerstfeest, viering van de geboorte van Jezus. Maar Advent is ook een blik op de toekomst, het uitzien naar de wederkomst van Christus. De verwachting van Advent schept ook een voorvreugde op die toekomst, waarin er vrede voor alle mensen zal zijn, die in harmonie met elkaar leven. Als je dat gelooft, dan vult je dat met hoop. Zoals het lied ‘Een toekomst vol van hoop’ dat perspectief geeft en waar je naar mag uitzien vol verwachting.

Advent is ook een tijd van bezinning, terugblikken op wat achter je ligt. Het richt de blik naar binnen op je eigen leven, met vragen:

• Ik had dit jaar anders verwacht, dan ik had gehoopt…
• Ik ben teleurgesteld, misschien had ik te hoge verwachtingen van mezelf of van de ander.
• Wat verwacht ik in mijn leven? 
• Wat is mijn opdracht, mijn taak in het leven? 
• Waarop hoop ik?

Dit jaar waren er veel nieuwe uitdagingen en opgaven. Het grote aantal vluchtelingen die naar ons kwamen. We bemerken dat oorlog, klimaatverandering, stikstof en energie in de wereld een steeds directere uitwerking hebben op ons leven. 

Is er verwachting?
Kunnen we überhaupt nog iets goeds verwachten? Door alles wat er speelt in de wereld en in ons eigen leven worden we heen en weer geslingerd tussen hoop en wanhoop, tussen moed en moedeloosheid. Veel mensen raken in een burn-out. Je piekert: heeft alles wel zin wat je doet? Durven we nog wel in deze tijd een gezin te stichten? Angst en paniek kunnen ons blokkeren.

Verwachten….is dat afwachten?
Het gaat om onze eigen instelling en waar we ons op focussen. Richten we ons op het slechte nieuws en op wat niet mogelijk is, of kunnen we onze blik veranderen, richting het positieve en hebben we de moed om naar mogelijkheden te zoeken, of te creëren om onze ideeën tot werkelijkheid te brengen. Maar ‘verwachten’ is veel méér dan een innerlijke instelling om iets te beslissen. Wie hoopt, heeft de verwachting dat er iets goeds in zijn leven mag ontstaan. Wie gelooft wordt versterkt door God en dan heb je de hoop en de moed om in alle dingen toch de verwachting te hebben: een zicht op een toekomst….

Verwachten…zet in beweging
Verwachting, dat is uitzien, dat het Licht het overwint van de duisternis. Het geloof in een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. En wanneer we verwachting hebben, worden we zelf actief. Dan handel je uit Liefde en help je waar het nodig is. Dan mag je ook jezelf in dat Licht zien. Dat het leven waard is om te leven, omdat jij van waarde bent. 

Soms remmen we onszelf af, door de gedachte ‘ik ben niet goed genoeg’. ‘Ik durf geen verandering aan te gaan. Dat heb ik nog nooit gekund’. Ook als je geen verwachting meer hebt, weet dan dat er een open hand vanuit de hemel is, die jou de hand reikt om op te staan en verder te gaan. Positieve mensen om ons heen kunnen ons versterken in hoop en verwachting te leven.

Geloof maakt mij krachtig en geeft mij zicht en hoop.
Van daaruit kan ik leven in deze tijd, wat er ook gebeurt.

Wie daar in gelooft, leeft in de verwachting. Sterker nog: die leeft in volle verwachting….
Alles wordt goed en daarnaar mag ik uitzien. God is met ons onderweg.

Waar kijk jij naar uit? Wat is jouw toekomstperspectief?